En toen was je kok.
Blijf op de hoogte en volg Tessa
16 Maart 2014 | Australië, Melbourne
Hoog tijd voor een update. Het is al weer weken geleden, maar de tijd vliegt hier dan ook voorbij. Hier een korte puntsgewijze samenvatting van wat er allemaal de revue is gepasseerd.
Werk.
Ik ben nog steeds bezig met de aanvraag van mijn visum en werk in afwachting hiervan nog steeds in de horeca. Ik heb al aardig wat baantjes versleten sinds ik hier ben, en ben nu bij nummer 6 en 7 beland. Naarmate ik hier langer was deed ik meer ervaring op in de horeca van Melbourne, maar wist ik het ook steeds beter te verwoorden op mijn CV.
En toen was ik opeens kok van een klein café. De avondmaaltijd verzorgen voor een groep gasten in een hostel in de jungle van Nicaragua is één ding, maar ontbijt en lunch koken in een druk , hip café, in een klein keukentje terwijl de bestellingen gestaag binnenstromen is toch iets heel anders, kan ik je inmiddels uit ervaring vertellen.
Hoewel het een leuke uitdaging was, ging het me in begin niet in de koude kleren zitten. Want in Melbourne is men niet alleen wat pietluttig als het op de koffie aankomt, ook als het om eten gaat heeft men er kennelijk kaas van gegeten. Iedere klant is een connaisseur en elk gerecht moet perfect. Het blijft natuurlijk gewoon ontbijt en lunch, maar de ham kaas tosti moet met gemarineerde tomaten en huisgemaakte aioli en elk sneetje brood moet perfect getoast. De pannenkoeken met ricotta en citroen moeten perfect van vorm zijn en worden gegarneerd met flinterdun gesneden vers fruit, langzaam geroosterde hazelnoten en een gecompliceerd patroon van yoghurt en honing.
En dan het gepocheerde ei. Het enige gepocheerde ei waarvan ik me kan herinneren dat ik het heb gegeten voordat ik hier kwam werd geserveerd bij de chinees en had veel weg van een wit stuk rubber met een balletje van geel meel in het midden. Inmiddels pocheer ik eieren aan de lopende band, een dozijn of vijf op een drukke zaterdag. Het eiwit moet gestold zijn en het eigeel moet eruit lopen als je je mes erin zet.
Na zes weken heb ik het idee dat ik het pocheren en de meeste andere dingen in deze keuken en van het menu onder de knie heb en heb ik het als kok best naar mijn zin!
Huis
Op Facebook hebben sommige mensen waarschijnlijk wel foto's van belachelijk grote groenten voorbij zien komen. Dit zijn de vruchten geplukt van het werk in onze gemeenschappelijke moestuin. Sommige planten voelden zich duidelijk meer thuis in de achtertuin dan anderen. De broccoli lijkt een stadium overgeslagen te hebben en ging van ´geen broccoli´ naar ´direct in bloei en nog steeds geen broccoli´. De wortels die we tot nu uit de grond getrokken hebben hadden nog het meest weg van kleine, misvormde vingertjes en de koriander werd bij het wieden door Luke jammerlijk voor onkruid aangezien. Maar ik kan met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen dat ik in laatste maand meer courgette heb gegeten dan in mijn hele leven daarvoor. Kan geen courgette meer zien. De pompoenplant heeft de tuin simpelweg overgenomen en zelfs in de top van de citroenboom groeit een pompoen. Ook de lenteuitjes, spinazie, paprika´s en mais doen het bijzonder goed. Het houdt ons van de straat.
´Ons´, is op dit moment ik en 7 mannen. Na wat wisselingen de afgelopen maanden is er nu een vaste groep bewoners van ons huis die, met uitzondering van mijzelf, compleet uit mannen bestaat. Dat is nog wel eens uitdaging, vooral als ik het niet de hele tijd over sport en vrouwen wil hebben. Het vergt nog wel eens wat overtuigingskracht en herhaalde herinneringen aan het ´taakjesbord´ om het huis schoon te houden en de achtertuin is langzaam maar zeker getransformeerd tot een krachttraining parcours. Maar al met al is het een hele leuke groep en leven we voor zo´n grote groep mensen bijzonder harmonieus samen.
Vrije tijd
Dat harmonieuze samenleven wordt prachtig geïllustreerd door de huisband die we hebben gevormd ter gelegenheid van een benefiet festival, georganiseerd in de achtertuin van de ouders van één van mijn huisgenoten. Er wordt al weken driftig geoefend in de garage, die toevalligerwijs ook de kamer is van de desbetreffende huisgenoot.
Verder ben heb ik me aangemeld bij een flashmob koor. Dat komt er op neer dat we meerstemmige popnummers instuderen die we vervolgens onverwacht ter gehore brengen in publieke gelegenheden. We zijn pas net begonnen, maar ik kan niet wachten tot ons eerste optreden, over ongeveer een maand.
Plannen
Ik heb de afgelopen twee jaar zoveel plannen gemaakt en vervolgens weer afgeschreven dat ik mijn energie daar maar even niet meer insteek. Maar één ding weet ik wel: eind Mei kom ik voor een paar weken naar Nederland! Ik kijk ernaar uit om iedereen weer te zien!
Werk.
Ik ben nog steeds bezig met de aanvraag van mijn visum en werk in afwachting hiervan nog steeds in de horeca. Ik heb al aardig wat baantjes versleten sinds ik hier ben, en ben nu bij nummer 6 en 7 beland. Naarmate ik hier langer was deed ik meer ervaring op in de horeca van Melbourne, maar wist ik het ook steeds beter te verwoorden op mijn CV.
En toen was ik opeens kok van een klein café. De avondmaaltijd verzorgen voor een groep gasten in een hostel in de jungle van Nicaragua is één ding, maar ontbijt en lunch koken in een druk , hip café, in een klein keukentje terwijl de bestellingen gestaag binnenstromen is toch iets heel anders, kan ik je inmiddels uit ervaring vertellen.
Hoewel het een leuke uitdaging was, ging het me in begin niet in de koude kleren zitten. Want in Melbourne is men niet alleen wat pietluttig als het op de koffie aankomt, ook als het om eten gaat heeft men er kennelijk kaas van gegeten. Iedere klant is een connaisseur en elk gerecht moet perfect. Het blijft natuurlijk gewoon ontbijt en lunch, maar de ham kaas tosti moet met gemarineerde tomaten en huisgemaakte aioli en elk sneetje brood moet perfect getoast. De pannenkoeken met ricotta en citroen moeten perfect van vorm zijn en worden gegarneerd met flinterdun gesneden vers fruit, langzaam geroosterde hazelnoten en een gecompliceerd patroon van yoghurt en honing.
En dan het gepocheerde ei. Het enige gepocheerde ei waarvan ik me kan herinneren dat ik het heb gegeten voordat ik hier kwam werd geserveerd bij de chinees en had veel weg van een wit stuk rubber met een balletje van geel meel in het midden. Inmiddels pocheer ik eieren aan de lopende band, een dozijn of vijf op een drukke zaterdag. Het eiwit moet gestold zijn en het eigeel moet eruit lopen als je je mes erin zet.
Na zes weken heb ik het idee dat ik het pocheren en de meeste andere dingen in deze keuken en van het menu onder de knie heb en heb ik het als kok best naar mijn zin!
Huis
Op Facebook hebben sommige mensen waarschijnlijk wel foto's van belachelijk grote groenten voorbij zien komen. Dit zijn de vruchten geplukt van het werk in onze gemeenschappelijke moestuin. Sommige planten voelden zich duidelijk meer thuis in de achtertuin dan anderen. De broccoli lijkt een stadium overgeslagen te hebben en ging van ´geen broccoli´ naar ´direct in bloei en nog steeds geen broccoli´. De wortels die we tot nu uit de grond getrokken hebben hadden nog het meest weg van kleine, misvormde vingertjes en de koriander werd bij het wieden door Luke jammerlijk voor onkruid aangezien. Maar ik kan met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen dat ik in laatste maand meer courgette heb gegeten dan in mijn hele leven daarvoor. Kan geen courgette meer zien. De pompoenplant heeft de tuin simpelweg overgenomen en zelfs in de top van de citroenboom groeit een pompoen. Ook de lenteuitjes, spinazie, paprika´s en mais doen het bijzonder goed. Het houdt ons van de straat.
´Ons´, is op dit moment ik en 7 mannen. Na wat wisselingen de afgelopen maanden is er nu een vaste groep bewoners van ons huis die, met uitzondering van mijzelf, compleet uit mannen bestaat. Dat is nog wel eens uitdaging, vooral als ik het niet de hele tijd over sport en vrouwen wil hebben. Het vergt nog wel eens wat overtuigingskracht en herhaalde herinneringen aan het ´taakjesbord´ om het huis schoon te houden en de achtertuin is langzaam maar zeker getransformeerd tot een krachttraining parcours. Maar al met al is het een hele leuke groep en leven we voor zo´n grote groep mensen bijzonder harmonieus samen.
Vrije tijd
Dat harmonieuze samenleven wordt prachtig geïllustreerd door de huisband die we hebben gevormd ter gelegenheid van een benefiet festival, georganiseerd in de achtertuin van de ouders van één van mijn huisgenoten. Er wordt al weken driftig geoefend in de garage, die toevalligerwijs ook de kamer is van de desbetreffende huisgenoot.
Verder ben heb ik me aangemeld bij een flashmob koor. Dat komt er op neer dat we meerstemmige popnummers instuderen die we vervolgens onverwacht ter gehore brengen in publieke gelegenheden. We zijn pas net begonnen, maar ik kan niet wachten tot ons eerste optreden, over ongeveer een maand.
Plannen
Ik heb de afgelopen twee jaar zoveel plannen gemaakt en vervolgens weer afgeschreven dat ik mijn energie daar maar even niet meer insteek. Maar één ding weet ik wel: eind Mei kom ik voor een paar weken naar Nederland! Ik kijk ernaar uit om iedereen weer te zien!
-
16 Maart 2014 - 10:59
Nora:
Kom je dan ook perfecte eieren pocheren in mei? Yay! X -
16 Maart 2014 - 11:04
Gerhard:
Hoi, Tessa.
Als je terug bent in Nederland, wil ik graag wat van je gepocheerde eieren uitproberen! Leer die Aussies ook eens zoute haring met uitjes eten!
Gr.v.G. -
16 Maart 2014 - 11:09
Suzan:
Ahhh wat doe je stoer werk zeg! En tof van de tuin en de harmonieuze mannensamenleving en het flashmobkoor!
Tot snel en dikke kus! -
16 Maart 2014 - 11:16
Heleen:
Ha die Tessa leuk jouw verslag te lezen .Ik had net ons verslag uit Hongarije klaar om te versturen naar Nederland .
Wij gaan in juni naar Nederland en slapen dan ook 1 nacht bij Marloes misschien zien we elkaar daar dan wel even .Ook ik ben druk in de weer met de groetentuin net in gezaaid en voor gezaaid onder glas
maar zien wat het allemaal word ook mijn worteltjes waren vorig jaar rare gedrochtjes dit jaar maar weer proberen. groetjes Ben en Heleen -
16 Maart 2014 - 11:20
Mamma:
Leuk weer wat te lezen van je. Je redt je maar mooi met al die mannen. Succes op het festival en met de flashmop, ik zie graag eea op video! Enne......ik kijk heel erg uit naar mei. Trots op jou, kus -
16 Maart 2014 - 11:44
Niels:
Ai wat een leven, ik zie het helemaal voor me. En volgens mij voel ik ergens goed verstopt wat jaloezie...
x -
16 Maart 2014 - 12:20
Loes Terlouw:
Ha die Tess, jij hebt een prachtig leven met veel uitdagingen, nu weer kok geweldig van je, dit gaat
je ook weer lukken!!!
Leuk om je in mei weer te zien.
Liefs Loes -
16 Maart 2014 - 13:11
Ineke Snoek:
Ha Tess, Je bent straks wel van alle markten thuis hoor.
Fijn om je straks weer hier te hebben al is het maar voor even.
Liefs, Ineke -
16 Maart 2014 - 14:16
Edu En Janna:
Wat fijn weer wat te horen. We genieten van je verhalen. Liefs -
16 Maart 2014 - 15:24
Kim:
Hi Tess, weer een ervaring erbij !!! Kan je zeggen dat onze 4 maanden oude Duuk ook een hele ervaring is :-)) Het wordt met de dag al steeds meer een mannetje!! Hoe is het met Luke? Leuk elkaar in mei te zien !! Liefs, van ons. -
16 Maart 2014 - 18:10
Joke Harbers:
Ha meissie,
Kom je ook een keertje hier koken?
Ik vind het geweldig om je avonturen te lesen, ik hoop dat je gauw je visum krijgt...
Groetjes en liefs uit Rijssen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
