Druk druk druk
Door: Tessa Terlouw
Blijf op de hoogte en volg Tessa
27 December 2013 | Australië, Melbourne
Onder het motto 'beter laat dan nooit', aan iedereen een zalig kerstfeest gewenst. Hoog tijd voor een update want het is al weer even geleden.
Ik heb het de afgelopen maand erg druk gehad met mijn drie verschillende baantjes. Na een jaar Nicaragua, een zomer in Nederland, de eerste weken in Australië waar het zoeken naar een baan niet echt wilde vlotten en bovendien een bruiloft in Nederland in het verschiet werd het tijd om even flink wat uren te maken.
Ik werk nu in twee verschillende café's, waar de gasten komen voor ontbijt, lunch en – uiteraard – koffie. Ik heb het er naar mijn zin, heb fijne collega's en het is leuk om de vaste klanten te leren kennen. De andere kant is dat ik nu zelfs in mijn dromen koffie serveer. Afgelopen nacht nog vroeg de mevrouw aan tafel 14 me nog om haar bestelling voor een latte naar voren te schuiven terwijl er toch overduidelijk een grote rij mensen bij de espressomachine stond te wachten.
Gelukkig heb ik wat afwisseling qua werkzaamheden met mijn derde baantje. Via de Australische equivalent van Marktplaats kwam ik terecht bij een gezin aan wie ik nu een aantal hand- en spandiensten verleen. Zo kook ik gemiddeld een keer of drie per week voor hen een avondmaaltijd in mijn eigen keuken die ik vervolgens naar hun huis vervoer in een groot zwart krat dat ik op mijn fiets heb gemonteerd en dat door mijn huisgenoten ook wel 'het zwarte gat' wordt genoemd.
Toegegeven, wat extra voorzichtigheid is geboden bij zware belading – met name in de scherpe bochten – en mijn fiets is over zijn geheel absoluut beduidend minder aerodynamisch, maar de nadelen wegen niet op tegen de voordelen, want nog nooit had ik bagage zo groot dat het niet in het krat paste.
Naast het bereiden van de maaltijden vouw ik eens een wasje op, pers ik het verse groentensap dat de familie dagelijks drinkt, maak ik organisch biologische snacks van noten en gedroogd fruit en help ik met zaken als het in enveloppen doen van de 250 kerstkaarten die de familie jaarlijks verstuurt en het inpakken van de kerstcadeautjes.
Naast dat ik druk ben op mijn werk, is er ook in het huis vaak van alles te doen. We wonen in een groot huis, met vier slaapkamers, een garage, eetkamer, keuken, huiskamer, een klein buitenverblijf en een enorme tuin. Luke en ik delen de grootste slaapkamer, hebben onze eigen badkamer en inloopkast. Dan wonen er drie anderen in de slaapkamers en iemand in het buitenverblijf.
De groep die oorspronkelijk samen het huis huurde zijn allemaal jeugdvrienden van Luke, die elkaar kennen sinds de middelbare school. Inmiddels zijn er een aantal mensen verhuisd en er zijn veel mensen op reis waardoor er met name tijdelijke kamers beschikbaar kwamen. Het was de afgelopen maanden dan ook een komen en gaan van huisgenoten en een mix van Australisch, Nederlands, Duits, Argentijns en Amerikaans.
Zoals ik al eerder heb beschreven zijn Australiërs een stuk opener dan Nederlanders en ook het concept van het delen van een huis wordt hier heel anders uitgevoerd dan thuis. Waar men in Nederland in een 'studentenhuis' voornamelijk leeft op het aantal beperkte vierkante meters van zijn of haar eigen kamer en gezamenlijke maaltijden expliciet in de advertentie vermeld moeten worden, is hier een gedeeld huis ook echt gedeeld en leef je samen met je huisgenoten in plaats van krampachtig te doen alsof je kamertje een vrijstaand huis zonder buren is.
Je slaapkamer is er om te slapen en verder ben je gewoon in het huis, net als je huisgenoten. Ik moest hier in het begin nogal aan wennen, als stugge Nederlander. Vooral aan het feit dat iedere keer wanneer ik dacht iets met Luke te gaan doen er opeens nog vijf andere jongens bij waren. En aan dat er altijd iemand in huis was en dat iedereen maar de hele tijd wilde weten hoe mijn dag was geweest.
Maar hoe langer ik hier ben, hoe leuker ik het vind. Nu ben ik zelfs een beetje teleurgesteld als ik bij thuiskomst tot de conclusie kom dat er niemand anders thuis is. Ik geniet van de gezamenlijke maaltijden – we koken allemaal één keer per week – en van het feit dat er bijna ieder weekend wel een paar mensen bij ons in de huiskamer logeren. Ik ben volop in onze moestuin aan het werk, iedereen draagt een steentje bij en er is altijd wat te doen.
Het is nu dan ook hoog tijd om de stekjes van de komkommer en de courgette in de tuin te gaan zetten. De volgende update volgt snel!
Ik heb het de afgelopen maand erg druk gehad met mijn drie verschillende baantjes. Na een jaar Nicaragua, een zomer in Nederland, de eerste weken in Australië waar het zoeken naar een baan niet echt wilde vlotten en bovendien een bruiloft in Nederland in het verschiet werd het tijd om even flink wat uren te maken.
Ik werk nu in twee verschillende café's, waar de gasten komen voor ontbijt, lunch en – uiteraard – koffie. Ik heb het er naar mijn zin, heb fijne collega's en het is leuk om de vaste klanten te leren kennen. De andere kant is dat ik nu zelfs in mijn dromen koffie serveer. Afgelopen nacht nog vroeg de mevrouw aan tafel 14 me nog om haar bestelling voor een latte naar voren te schuiven terwijl er toch overduidelijk een grote rij mensen bij de espressomachine stond te wachten.
Gelukkig heb ik wat afwisseling qua werkzaamheden met mijn derde baantje. Via de Australische equivalent van Marktplaats kwam ik terecht bij een gezin aan wie ik nu een aantal hand- en spandiensten verleen. Zo kook ik gemiddeld een keer of drie per week voor hen een avondmaaltijd in mijn eigen keuken die ik vervolgens naar hun huis vervoer in een groot zwart krat dat ik op mijn fiets heb gemonteerd en dat door mijn huisgenoten ook wel 'het zwarte gat' wordt genoemd.
Toegegeven, wat extra voorzichtigheid is geboden bij zware belading – met name in de scherpe bochten – en mijn fiets is over zijn geheel absoluut beduidend minder aerodynamisch, maar de nadelen wegen niet op tegen de voordelen, want nog nooit had ik bagage zo groot dat het niet in het krat paste.
Naast het bereiden van de maaltijden vouw ik eens een wasje op, pers ik het verse groentensap dat de familie dagelijks drinkt, maak ik organisch biologische snacks van noten en gedroogd fruit en help ik met zaken als het in enveloppen doen van de 250 kerstkaarten die de familie jaarlijks verstuurt en het inpakken van de kerstcadeautjes.
Naast dat ik druk ben op mijn werk, is er ook in het huis vaak van alles te doen. We wonen in een groot huis, met vier slaapkamers, een garage, eetkamer, keuken, huiskamer, een klein buitenverblijf en een enorme tuin. Luke en ik delen de grootste slaapkamer, hebben onze eigen badkamer en inloopkast. Dan wonen er drie anderen in de slaapkamers en iemand in het buitenverblijf.
De groep die oorspronkelijk samen het huis huurde zijn allemaal jeugdvrienden van Luke, die elkaar kennen sinds de middelbare school. Inmiddels zijn er een aantal mensen verhuisd en er zijn veel mensen op reis waardoor er met name tijdelijke kamers beschikbaar kwamen. Het was de afgelopen maanden dan ook een komen en gaan van huisgenoten en een mix van Australisch, Nederlands, Duits, Argentijns en Amerikaans.
Zoals ik al eerder heb beschreven zijn Australiërs een stuk opener dan Nederlanders en ook het concept van het delen van een huis wordt hier heel anders uitgevoerd dan thuis. Waar men in Nederland in een 'studentenhuis' voornamelijk leeft op het aantal beperkte vierkante meters van zijn of haar eigen kamer en gezamenlijke maaltijden expliciet in de advertentie vermeld moeten worden, is hier een gedeeld huis ook echt gedeeld en leef je samen met je huisgenoten in plaats van krampachtig te doen alsof je kamertje een vrijstaand huis zonder buren is.
Je slaapkamer is er om te slapen en verder ben je gewoon in het huis, net als je huisgenoten. Ik moest hier in het begin nogal aan wennen, als stugge Nederlander. Vooral aan het feit dat iedere keer wanneer ik dacht iets met Luke te gaan doen er opeens nog vijf andere jongens bij waren. En aan dat er altijd iemand in huis was en dat iedereen maar de hele tijd wilde weten hoe mijn dag was geweest.
Maar hoe langer ik hier ben, hoe leuker ik het vind. Nu ben ik zelfs een beetje teleurgesteld als ik bij thuiskomst tot de conclusie kom dat er niemand anders thuis is. Ik geniet van de gezamenlijke maaltijden – we koken allemaal één keer per week – en van het feit dat er bijna ieder weekend wel een paar mensen bij ons in de huiskamer logeren. Ik ben volop in onze moestuin aan het werk, iedereen draagt een steentje bij en er is altijd wat te doen.
Het is nu dan ook hoog tijd om de stekjes van de komkommer en de courgette in de tuin te gaan zetten. De volgende update volgt snel!
-
27 December 2013 - 00:22
Joke Harbers:
Hoi Tessa,
Wat leuk om nu te bedenken dat het bij jullie zomer is, wij moesten vanmorgen onze autoruiten schoonkrabben
Heb je al post gehad?
Wij wensen jullie nu alvast een fantastisch 2014...
Liefs Bert & Joke -
27 December 2013 - 08:38
Gerhard:
Hoi, Tessa! Leuk om te lezen dat je het enorm naar je zin hebt aldaar! Heb via via gehoord dat je mijn kaart hebt ontvangen. Bij deze nogmaals een gezond en voorspoedig 2014 toegewenst!
Gr.v.G en C. -
27 December 2013 - 08:42
Suzan:
Hee lieverd, leuke update weer!
Je houdt je goed bezig zo klinkt het.
Hoe was het om Kerst in de warmte te vieren? En nog leuke O&N plannen?
Dikke kus! -
27 December 2013 - 09:35
Sonja Schwarz:
Hai Tes
Zo te lezen heb je t erg druk.
Hoe was je kerst daar?
Hier was t gezellig met Lisanne en rudi.
Hierbij een goed uit einde 2013 en een goed begin voor 2014 daar
Groeten van ons allemaal
Sonja Schwarz -
27 December 2013 - 10:06
Ilse:
Bezig bijtje lees ik :) het is fijn te lezrn dat je het naar je zin hebt en druk bent met van alles en nog wat. Pas je wel op met zo'n krat op je fiets? We willen geen foto's van gebroken armen of benen hoor!
Ik wens je een mooi uiteinde, en laat 2014 maar een top jaar worden!
Liefs! -
27 December 2013 - 14:14
Kim Van Oel:
Hi Tess, leuk om te lezen dat je van de eerste indrukken van het Australische wereldje, weer in een nieuwe fase beland lijkt te zijn. Vandaag lekker aan het aan bijkomen en opruimen na 2 gezellige kerstdagen. Duuk is ontzettend verwend met allerlei kado's, waar we op t moment vooral nog zelf meespelen. Maar hij groeit zo hard, dat dat vast snel verandert! Wensen je alvast een hele fijne jaarwisseling, benieuwd hoe dat Down Under gevierd wordt !? Veel liefs, Lin & Kim en een kusje van Duuk! -
27 December 2013 - 16:45
Loes Terlouw:
Ha die Tess,
Fijn om te lezen dat je al aardig bent ingeburgerd.
Jij bent ook van alle markten thuis hé, nu weer koken voor een gezin,
je draait er je handen niet voor om dat bewonder ik enorm in jou, zo gemakkelijk jij je
aan alles en iedereen aanpast chapeau!!!
We dachten dat wij nederlanders ons makkelijk aanpassen, maar kennelijk zijn wij toch
wel heel erg op onze privacy gesteld.
Was de kerst voor jou ook gezellig, al zal je ons je familie best hebben gemist:-)
Nou meisje het ga je goed, fijne jaarwisseling
Liefs Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
