Ik zie een anti lopen!

Ansumaa!

Zo, weer uitgerust en wel terug uit Mole. Het was maar een uurtje of vier rijden, helaas wel over een rough road, onverhard dus. Na het regenseizoen zijn de wegen hier erg slecht, veel grote, diepe kuilen. In het drg seizoen lopen die weer een beetje vol met zand. Het is met de fiets al uitkijken geblazen, al die kuilen ontwijken betekent intensief stuurwerk en niet even achterom kijken want dan lig je zo in het rode stof of rijd je een geit aan. Die hebben er namelijk nog wel eens lol in om net voor je fiets te springen waardoor je uit alle macht moet remmen.
Maar met de auto is het rijden nog lastiger, met vier wielen zit er altijd tenminste 1 in een kuil. De geiten hebben wel wat respect voor toeterende auto's gelukkig, maar mensen fietsen gewoon zoals het hun goeddunkt. Dit is vooral 's nachts gevaarlijk want er is geen straatverlichting, en behalve mijn eigen, ben ik nog geen fiets met lciht tegen gekomen. Doordat de mensen zwart zijn kan je ze helemaal niet zien (lach dan toch!)
Na vier uur hobbelen op de achterste achterbank werd mijn humeur opgevijzeld door het feit dat ik meteen een grote baviaan zag lopen. (Toen we vlak daarna de auto even alleen lieten heeft ie de deur opengedaan en is hij in de auto geklommen, overal pootafdrukken, toen vond ik hem al wat minder leuk)
In het zwembad dreef het een en ander aan ondefinieerbaars, maar daar werd gelukkig aan gewerkt. Dat wil zeggen, er stond een bordje 'don't swim, work in progress'. De zwembadmeneer was echter in geen velden of wegen te bekennen. Typisch Ghanees. Na een paar uurtjes was het gelukkig toch zo ver: we konden het zwembad in.
Zo'n beetje alle bezoekers van het park waren blanken, en weer een onevenredig groot deel daar van was Nederlander. Wat hebben die in hemelsnaam toch allemaal hier te zoeken?!? Als je in Wa een blanke tegenkomt heb je een kans van 50% dat het een Nederlander is.
Van de paar ghanezen die in het park waren durfden zich er maar een paar in het zwembad te wagen. De meeste Ghanezen kunnen namelijk niet zwemmen. (tja, nergens water, dus waar moeten ze het leren, en waarom?) Die spartelden wat rond, konden het hoofd nog vrij aardig boven houden, maar waren voor geen goud het diepe in te krijgen.
Zaterdagmorgen maakten we onder leiding van een opzichter een wandeling door het park, op zoek naar de wilde beesten. Vlak bij het hotel is en grote poel waar de dieren komen drinken, maar doordat het net regenseizoen is geweest is er genoeg water overal, dus heb je wat meer geluk nodig. We hebben veel antilopen, waterbokken, herten en verschillende soorten apen en vogels gezien. Geen olifanten helaas. Gelukkig hadden we zondag meer geluk, er waren er twee aan het zwemmen in de poel. We zijn er redelijk dicht bij gekomen en hebben wat foto's weten te maken. Binnenkort zal ik toch echt eens proberen er wat te uploaden.
Zometeen gaan we naar de spot, de bar dus. Dit doen we bijna dagelijks na onze stage, even wat drinken en relaxen, zoals het hoort hier. We hebben ondertussen een paar vaste spots waar ze al weten wat we willen hebben en het meteen voor ons neerzetten. Mijn nieuwe favoriete drankje is Shandy, bier met sprite, van tevoren gemixed. Zo'n fles Star is me toch teveel van het goede, en na wat dappere maar mislukte pogingen om zo'n fles zonder aangeschoten te raken achterover te slaan heb ik het maar opgegeven.
Vanavond eten we: hutspot! We hebben een plek gevonden waar je wortels kan kopen, dus na meer dan een maand is het tijd voor weer echte hollandse kost. Al eten we tegenwoordig wel op z'n Ghanees: we hebben al het bestek afgezworen en eten met onze handen. (sorry mam, daar gaan m'n manieren)

Liefs,
Tessa