God straft onmiddelijk

God straft onmiddellijk, is 1 van mijn persoonlijke favorieten. En hoe waar dit is, is maar weer gebleken. Ik waagde het vorige keer namelijk te zeggen dat ik nog geen malaria had gehad ondanks dat ik gestopt was met Lariam, en nog geen week later had de malaria me dan toch geveld.
Hoofdpijn, koorts, spierpijn, diarree… Ik ben maar niet naar het ziekenhuis gegaan, om te voorkomen dat ik een hele apotheek mee naar huis kreeg, of erger nog, een injectie of een infuus ofzo. Malariakuurtje van de apotheek, paar dagen niets doen en ik voel me al een stuk beter.
Met diarree en koorts is droog je natuurlijk snel uit. Nu heb ik geen probleem met veel liters water en thee per dag drinken, maar voor mij geen O.R.S. meer. Dit komt neer op suiker en zout maar dan alvast vermengt en in een zakje gedaan door nestle. En smerig! De eerste slok heb ik doorgeslikt, de tweede uitgekotst en ik was voorgoed genezen. Ik denk dat ik nog liever aan het infuus lig…

Soms ben ik blij dat ons huis zo ver van het centrum ligt, want zodra je Ghanese vrienden en collega’s weten dat je ziek bent komen ze op ziekenbezoek. Eigenlijk hartstikke attent natuurlijk. Maar als je zo n hoofdpijn hebt dat het licht pijn doet aan je ogen, het zweet van je afdruipt van de koorts terwijl je het verdorie nog koud hebt ook, is het laatste waar je op zit te wachten een stel bezoekers voor wie je uit je bed moet komen.

Wat wel hielp is dat het even flink geregend heeft in Wa, het regenseizoen komt eraan. En dat is maar goed ook. Want in de eerste plaats koelt het er lekker door af, en alles wordt wat minder stoffig. (of modder te verkiezen is boven stof valt nog te bezien)
In de tweede plaats gaat alles weer een beetje groeien, en dat is fijn, want er is niet meer zoveel te krijgen. Qua groenten moeten we het doen met tomaten, kool en uien, en af en toe een verschrompelde paprika of wortel. Fruit is ook niet meer zoveel te krijgen. Sinaasappels heb ik al heel lang niet gezien en naar bananen moet je goed zoeken. Het mangoseizoen is ook bijna voorbij, al hebben we die nog steeds in de tuin. Bovendien hebben wij het geld om de ananassen die uit het zuiden hierheen worden gebracht te betalen. Zo komen we toch nog aan de nodige vitaminen.

Omdat veel mensen het vragen ga ik er toch maar eens op in. Ja, dat blonde haar is van mezelf. Met een beetje hulp van de zon natuurlijk, maar ik wist ook niet meer dat het zo blond kon worden..

Omdat er niet zoveel boeiends gebeurd als je ziek op bed ligt heb ik verder geen interessante feiten, grappige anekdotes of spannende verhalen. Maar ik heb wel nog even wat foto’s opgeduikeld, want ik zal mn fotoruimte volkrijgen.

Liefs,
Miss Malaria