Money makes the world go round
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
05 Januari 2008 | Ghana, Wa
Tijd voor een update over hoe het staat met de giften die ik van iedereen heb ontvangen. In de eerste plaats wil ik iedereen die geld heeft gestort ontzettend bedanken. Alles bij elkaar heb ik nu zo’n 1500 euro binnengehaald, en er blijven giften binnenkomen! Dat is veel meer dan ik had gehoopt, en ik ben er dan ook ontzettend blij mee.
Met dit geld kunnen er veel dingen gedaan worden, zowel in het straatmeidenproject, als op kleinere schaal. Hoewel het ‘echte werk’ nog moet beginnen, heb ik hal veel goede daden kunnen verrichten met al jullie gulle giften.
In de eerste plaats is er natuurlijk het Sunjeri project, het project voor de straatmeiden. Voor hen heb ik nieuw lesmateriaal kunnen kopen, dat ze hard nodig hadden nu hun Engels zo vooruit gaat.
Aan de container die straks als winkel moet gaan fungeren, was ook nog het 1 en ander af te maken. Er moest elektrische bedrading worden aangelegd, het dak moest worden afgebouwd en er moesten ramen ingezet worden. Hiervoor hebben we enkele honderden euro’s gebruikt. Dat is voor Nederlandse begrippen niet erg veel, als je kijkt naar de hoeveelheid materiaal die gebruikt is en de werkuren die erin zitten. Voor Ghanese begrippen is dit echter gemiddeld minstens vier maandlonen.
Maar alles ziet er nu piekfijn uit. Wat nog rest is het verven van zowel de binnen- als buitenkant van de container. Hiermee beginnen we aanstaande maandag. Foto’s zullen snel volgen! Hierna zal de container ingericht moeten worden; werktafels, een toonbank, stoelen, naaimachines, etc. Voor een deel van de inrichting is nu nog geen geld aanwezig, maar als de winkel eenmaal in werking is, zal deze ook inkomsten gaan genereren, waardoor we stukje bij beetje verder kunnen uitbouwen.
Verder vertelde ik enkele berichten geleden over Justina; een jonge vrouw van 24 waarmee ik naar het laboratorium ging om een aantal testen af te nemen. Zij werd positief getest op HIV. Nu, enkele weken later, is ze over de ergste schok heen, en zijn we bezig actie te ondernemen om de situatie zo goed mogelijk onder controle te houden.
We zijn al enkele malen naar het aidscentrum gegaan van het ziekenhuis hier in Wa. Hier wordt je als hiv/aids patient geregistreerd en kan je langskomen voor een wekelijkse check-up. Je loopt een programma door waarin je counseling krijgt en op een zeker moment kom je in aanmerking voor medicijnen. Justina’s medicijnen zullen met jullie giften worden bekostigd.
Justina is lerares op een basisschool, in een dorpje ongeveer 10 kilometer van Wa. Elke dag rijdt ze hierheen op haar scooter. Onlangs kwam ik er per toeval achter dat ze van plan was de scooter in te gaan ruilen voor een fiets. De scooter heeft wat technische mankementen, en Justina heeft niet het geld om dit te laten repareren.
Het spreekt echter voor zich dat ze het niet lang vol zal houden om elke dag 20 kilometer te fietsen. Ze weegt op dit moment maar 40 kilo en heeft weinig energie. Het verkopen van haar scooter zal dus waarschijnlijk betekenen dat ze binnen korte tijd niet meer in staat is om naar haar werk te gaan. Dat betekent niet alleen dat ze dan geen dagbesteding meer heeft, ook haar inkomen valt daarmee weg. Daarom worden ook de reparaties aan haar scooter bekostigd met jullie giften.
Het verhaal van Justina een voorbeeld van alle kleine dingen die ik kan doen. Een ander voorbeeld is mijn buurvrouw Grace. Grace is 24, en is ooit begonnen als leerling bij een kapper, maar was door de geboorte van haar zoontje Guidion niet in staat de opleiding af te maken. Hierdoor heeft ze niet haar certificaat kunnen behalen. Zonder certificaat kan je praktisch geen werk krijgen, de banen liggen hier in Ghana namelijk al niet bepaald voor het oprapen. Bij mij in de straat zit een kapsalon, waar ze binnen een half jaar alsnog haar certificaat kan behalen. Dit kost echter 40 euro, een bedrag dat Grace niet bezit. Door haar dit kleine bedrag te geven, kan Grace nu alsnog haar certificaat halen en aan de slag gaan als kapster.
En zo zijn er nog heel veel mensen die geholpen kunnen worden. Op de planning voor de komende weken staat onder andere het opzetten van een klein winkeltje voor Joe. Ik ontmoette Joe 2 jaar geleden op de school voor verstandelijk gehandicapten. Hij is eigenlijk helemaal niet verstandelijk gehandicapt, maar wel spastisch. Daardoor beweegt hij zich moeilijk en is hij vaak slecht te verstaan. Joe is inmiddels in de 30, maar komt nog steeds elke dag naar de school, omdat hij niet weet wat hij anders moet doen. Voor hem laat ik een klein winkeltje bouwen, zodat hij voortaan een dagbesteding en een klein inkomen heeft. Ondanks zijn handicap heeft Joe veel kennissen in Wa, want het is met hem altijd gezellig, dus ik twijfel er niet aan dat hij klanten genoeg zal hebben!
Ik hoop dat deze verhalen een indruk geven van hoeveel goede dingen ik wel niet kan doen met het geld dat ik heb ontvangen en dat ik het tot nu toe naar jullie tevredenheid heb besteed. En er zullen ongetwijfeld binnenkort nieuwe verhalen komen!
Tessa
Met dit geld kunnen er veel dingen gedaan worden, zowel in het straatmeidenproject, als op kleinere schaal. Hoewel het ‘echte werk’ nog moet beginnen, heb ik hal veel goede daden kunnen verrichten met al jullie gulle giften.
In de eerste plaats is er natuurlijk het Sunjeri project, het project voor de straatmeiden. Voor hen heb ik nieuw lesmateriaal kunnen kopen, dat ze hard nodig hadden nu hun Engels zo vooruit gaat.
Aan de container die straks als winkel moet gaan fungeren, was ook nog het 1 en ander af te maken. Er moest elektrische bedrading worden aangelegd, het dak moest worden afgebouwd en er moesten ramen ingezet worden. Hiervoor hebben we enkele honderden euro’s gebruikt. Dat is voor Nederlandse begrippen niet erg veel, als je kijkt naar de hoeveelheid materiaal die gebruikt is en de werkuren die erin zitten. Voor Ghanese begrippen is dit echter gemiddeld minstens vier maandlonen.
Maar alles ziet er nu piekfijn uit. Wat nog rest is het verven van zowel de binnen- als buitenkant van de container. Hiermee beginnen we aanstaande maandag. Foto’s zullen snel volgen! Hierna zal de container ingericht moeten worden; werktafels, een toonbank, stoelen, naaimachines, etc. Voor een deel van de inrichting is nu nog geen geld aanwezig, maar als de winkel eenmaal in werking is, zal deze ook inkomsten gaan genereren, waardoor we stukje bij beetje verder kunnen uitbouwen.
Verder vertelde ik enkele berichten geleden over Justina; een jonge vrouw van 24 waarmee ik naar het laboratorium ging om een aantal testen af te nemen. Zij werd positief getest op HIV. Nu, enkele weken later, is ze over de ergste schok heen, en zijn we bezig actie te ondernemen om de situatie zo goed mogelijk onder controle te houden.
We zijn al enkele malen naar het aidscentrum gegaan van het ziekenhuis hier in Wa. Hier wordt je als hiv/aids patient geregistreerd en kan je langskomen voor een wekelijkse check-up. Je loopt een programma door waarin je counseling krijgt en op een zeker moment kom je in aanmerking voor medicijnen. Justina’s medicijnen zullen met jullie giften worden bekostigd.
Justina is lerares op een basisschool, in een dorpje ongeveer 10 kilometer van Wa. Elke dag rijdt ze hierheen op haar scooter. Onlangs kwam ik er per toeval achter dat ze van plan was de scooter in te gaan ruilen voor een fiets. De scooter heeft wat technische mankementen, en Justina heeft niet het geld om dit te laten repareren.
Het spreekt echter voor zich dat ze het niet lang vol zal houden om elke dag 20 kilometer te fietsen. Ze weegt op dit moment maar 40 kilo en heeft weinig energie. Het verkopen van haar scooter zal dus waarschijnlijk betekenen dat ze binnen korte tijd niet meer in staat is om naar haar werk te gaan. Dat betekent niet alleen dat ze dan geen dagbesteding meer heeft, ook haar inkomen valt daarmee weg. Daarom worden ook de reparaties aan haar scooter bekostigd met jullie giften.
Het verhaal van Justina een voorbeeld van alle kleine dingen die ik kan doen. Een ander voorbeeld is mijn buurvrouw Grace. Grace is 24, en is ooit begonnen als leerling bij een kapper, maar was door de geboorte van haar zoontje Guidion niet in staat de opleiding af te maken. Hierdoor heeft ze niet haar certificaat kunnen behalen. Zonder certificaat kan je praktisch geen werk krijgen, de banen liggen hier in Ghana namelijk al niet bepaald voor het oprapen. Bij mij in de straat zit een kapsalon, waar ze binnen een half jaar alsnog haar certificaat kan behalen. Dit kost echter 40 euro, een bedrag dat Grace niet bezit. Door haar dit kleine bedrag te geven, kan Grace nu alsnog haar certificaat halen en aan de slag gaan als kapster.
En zo zijn er nog heel veel mensen die geholpen kunnen worden. Op de planning voor de komende weken staat onder andere het opzetten van een klein winkeltje voor Joe. Ik ontmoette Joe 2 jaar geleden op de school voor verstandelijk gehandicapten. Hij is eigenlijk helemaal niet verstandelijk gehandicapt, maar wel spastisch. Daardoor beweegt hij zich moeilijk en is hij vaak slecht te verstaan. Joe is inmiddels in de 30, maar komt nog steeds elke dag naar de school, omdat hij niet weet wat hij anders moet doen. Voor hem laat ik een klein winkeltje bouwen, zodat hij voortaan een dagbesteding en een klein inkomen heeft. Ondanks zijn handicap heeft Joe veel kennissen in Wa, want het is met hem altijd gezellig, dus ik twijfel er niet aan dat hij klanten genoeg zal hebben!
Ik hoop dat deze verhalen een indruk geven van hoeveel goede dingen ik wel niet kan doen met het geld dat ik heb ontvangen en dat ik het tot nu toe naar jullie tevredenheid heb besteed. En er zullen ongetwijfeld binnenkort nieuwe verhalen komen!
Tessa
-
05 Januari 2008 - 10:57
Nora:
Wat een ontroerende verhalen om te lezen. Ik ben zo blij dat jij degene bent die daar de engel kan zijn. Ik ken weinig mensen die zo goed zijn in geven als jij en ik kan me weinig mensen voorstellen die niet van jou iets willen krijgen.
Keep it up.
-
05 Januari 2008 - 11:06
Eva:
Tessa, super trots mag je zijn op wat jij daar allemaal op poten zet! Echt geweldig!
Liefs,
Eva -
05 Januari 2008 - 12:07
Mamma:
Hoi Tessa, ben supertrots op jou. Hoop zo dat alle opzetjes die je geeft een blijvend resultaat hebben. Het begin is moeilijk maar als de bal eenmaal rolt..... rolt hij vanzelf verder. Kus. -
05 Januari 2008 - 12:13
Jesper:
Hey Tessa,
laat ik ook maar weer eens een berichtje plaatsen.
Goed bezig! Alle respect!!!
Groetjes -
05 Januari 2008 - 19:05
Martien Admiraal:
Hallo Tessa,
Wat ik me afvraag, of die container waar je het over hebt misschien de container is die we vorig jaar naar Wa hebben gestuurd. Fijn dat die dingen zo dienst kunnen doen. Je bent goed bezig en het gaat goed met Maartje samen. Jij bent meer met het straatmeiden-project van pastor Ben bezig en Maartje met de straatkinderen van Prisca. Een stel van die blanke meiden in Wa zijn niet meer weg te denken uit het straatbeeld. Ga vooral door, geloof in je zelf en de mensen om je heen groetjes Tiny en Martien Admiraal -
07 Januari 2008 - 15:53
Tante Loes:
Hoi Tes,
Geweldig wat jij doet, en leuk om er dan via een foto iets van te zien, ga zo door.
Liefs Tante Loes -
07 Januari 2008 - 17:03
Josje En Jan:
B E W O N D E R I N G!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! -
07 Januari 2008 - 22:09
Kim Van Oel:
Hartstikke leuk om te lezen wat voor goeds je met al die giften kunt doen. Het lijkt me een geweldig gevoel als je zoveel voor mensen kunt betekenen !!! Dat je nog maar veel mensen op weg naar een betere toekomst mag helpen !!!
XXX, Kim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
