stoffig
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
13 Januari 2008 | Ghana, Wa
Toen ik gisteren om 7 uur ’s morgens wakker werd, was iedereen in huis al druk in de weer. Het was zaterdag, en er moet gewassen worden. Wat zal ik blij zijn als ik weer gewoon een wasmachine tot mijn beschikking heb! Soms was ik in mijn eentje, en ondanks dat ik het best wel onder de knie heb (er komt namelijk nogal wat techniek bij kijken om alles snel te wassen en toch schoon te krijgen) ben ik met mijn wasgoed van een week toch al snel 2,5 uur bezig. Vandaag neem ik mijn was mee naar Prisca en gooi ik het daar op de grote hoop, zodat we gezellig met z’n allen kunnen wassen. Met de was van 5 kinderen, plus die van haar man en zichzelf, zijn ze bij Prisca thuis vaak de hele zaterdag bezig.
Zoveel uren met je tengels in het sop, is ook nogal een aanslag op je handen, die er droog en nogal pijnlijk van worden. Dat heeft ook te maken met het weer dat flink aan het veranderen is.
Het is nu het seizoen voor de hamattan, een harde, droge wind uit de Sahara. Het is hier nu het droge seizoen en omdat het al een maand of twee niet heeft geregend wordt door de wind al het stof opgeblazen. Het fijne rode stof zit dan ook overal. In je oren, je haar, je longen en overal in huis. Bovendien maakt de wind je huid ontzettend droog. Ik moet me twee keer per dag insmeren met bodylotion en overal zie je mensen met gebarsten lippen en voetzolen, De dikke eeltlaag die veel mensen hier hebben door het altijd op blote voeten of slippers lopen is dan zo droog geworden dat het gaat scheuren.
’s Nachts is het opeens best wel fris en moet ik soms zelfs onder een dekentje liggen. ’s Morgens zie je dan ook iedereen met dikke jassen en mutsen lopen, terwijl het dan toch meestal al weer een graad of 18 is.
In februari begint het hete seizoen weer. Dan zal het al snel weer een graad of 50 in de zon, en dan zullen we die droge wind, die soms toch ook wat verkoeling brengt, nog gaan missen.
Even iets totaal anders. Ik blijf me namelijk verbazen over hoe mensen het hier in hemelsnaam redden om rond te komen.
Ik heb al vaker verteld dat de lonen hier vaak verbazend laag zijn. Veel mensen zijn echter onder de indruk dat de onkosten hier ook ontzettend veel lager liggen, maar dat valt eigenlijk reuze mee. Waar ik hier zelf veel op bespaar is mijn huur, maar eten is relatief niet eens zo veel goedkoper.
Bijvoorbeeld, als we banku, een simpele maaltijd maken voor ons negenen (inclusief Maartje en ik) ziet het boodschappenlijstje er als volgt uit:
Maisdeeg en cassavemeel: 70 ct,
Tomaten, 20 ct
Okro, 40 ct
Uien, 20 ct,
Garden eggs 20 ct,
Knoflook en kruiden, 20 ct.
Dan zit je al op bijna 2 euro en dan heb je er nog geen vlees bij, wat per maaltijd nog een euro extra kost (dan heeft iedereen een heel klein stukje). Bovendien heb je nog je olie nodig om te koken en houtskool voor je koolpot. Als je uitgaat van 2 maaltijden per dag, zonder vlees, kost eten dus ongeveer 4 euro per dag, oftewel 120 euro per maand.
Dan heb je nog niet betaald voor je huur, je electriciteit, je water, kleding, transport, eventuele ziekenhuiskosten, het schoolgeld van de kinderen, zeep om je kleding te wassen, enzovoorts. Bovendien zijn er bijna altijd wel familieleden die het nog krapper hebben dan jij zelf, waaraan je ook weer een deel van je loon af moet dragen.
Als je nagaat dat een leraar op de basisschool zo ongeveer 180 euro per maand verdiend, kan je je voorstellen dat het niet altijd even makkelijk is om rond te komen.
Wat dat betreft hebben we het in Nederland toch maar makkelijk…
Tessa
Zoveel uren met je tengels in het sop, is ook nogal een aanslag op je handen, die er droog en nogal pijnlijk van worden. Dat heeft ook te maken met het weer dat flink aan het veranderen is.
Het is nu het seizoen voor de hamattan, een harde, droge wind uit de Sahara. Het is hier nu het droge seizoen en omdat het al een maand of twee niet heeft geregend wordt door de wind al het stof opgeblazen. Het fijne rode stof zit dan ook overal. In je oren, je haar, je longen en overal in huis. Bovendien maakt de wind je huid ontzettend droog. Ik moet me twee keer per dag insmeren met bodylotion en overal zie je mensen met gebarsten lippen en voetzolen, De dikke eeltlaag die veel mensen hier hebben door het altijd op blote voeten of slippers lopen is dan zo droog geworden dat het gaat scheuren.
’s Nachts is het opeens best wel fris en moet ik soms zelfs onder een dekentje liggen. ’s Morgens zie je dan ook iedereen met dikke jassen en mutsen lopen, terwijl het dan toch meestal al weer een graad of 18 is.
In februari begint het hete seizoen weer. Dan zal het al snel weer een graad of 50 in de zon, en dan zullen we die droge wind, die soms toch ook wat verkoeling brengt, nog gaan missen.
Even iets totaal anders. Ik blijf me namelijk verbazen over hoe mensen het hier in hemelsnaam redden om rond te komen.
Ik heb al vaker verteld dat de lonen hier vaak verbazend laag zijn. Veel mensen zijn echter onder de indruk dat de onkosten hier ook ontzettend veel lager liggen, maar dat valt eigenlijk reuze mee. Waar ik hier zelf veel op bespaar is mijn huur, maar eten is relatief niet eens zo veel goedkoper.
Bijvoorbeeld, als we banku, een simpele maaltijd maken voor ons negenen (inclusief Maartje en ik) ziet het boodschappenlijstje er als volgt uit:
Maisdeeg en cassavemeel: 70 ct,
Tomaten, 20 ct
Okro, 40 ct
Uien, 20 ct,
Garden eggs 20 ct,
Knoflook en kruiden, 20 ct.
Dan zit je al op bijna 2 euro en dan heb je er nog geen vlees bij, wat per maaltijd nog een euro extra kost (dan heeft iedereen een heel klein stukje). Bovendien heb je nog je olie nodig om te koken en houtskool voor je koolpot. Als je uitgaat van 2 maaltijden per dag, zonder vlees, kost eten dus ongeveer 4 euro per dag, oftewel 120 euro per maand.
Dan heb je nog niet betaald voor je huur, je electriciteit, je water, kleding, transport, eventuele ziekenhuiskosten, het schoolgeld van de kinderen, zeep om je kleding te wassen, enzovoorts. Bovendien zijn er bijna altijd wel familieleden die het nog krapper hebben dan jij zelf, waaraan je ook weer een deel van je loon af moet dragen.
Als je nagaat dat een leraar op de basisschool zo ongeveer 180 euro per maand verdiend, kan je je voorstellen dat het niet altijd even makkelijk is om rond te komen.
Wat dat betreft hebben we het in Nederland toch maar makkelijk…
Tessa
-
13 Januari 2008 - 11:51
Suzan:
Heftige verhalen! Armoede, het klimaat... klinkt allemaal niet gemakkelijk.
Ik heb het stukje van je in de krant gelezen! Heel mooi en ontwapenend.
Ik mail je snel!
Dikke kus. -
13 Januari 2008 - 13:31
Eef:
Hi lieve schat!
Ik zie je al hard bezig met de was en o0ndertussen lekker kletsen met de andere vrouwen. Heb je ze al de truc geleerd van alle soorten was middel door elkaar te gooien????? hihi.
Luv you, Eef -
13 Januari 2008 - 19:12
Frits En Dieny:
Hoi Tess,
Kloofjes van het wassen, kloofjes van de hamattan en kloven in je begroting.
Niet echt makkelijk daar....
Hou vol!
Ik ben op dit moment zelf bezig om zeecontainers met kleding naar Nigeria te verschepen. Doe ik ook wat aan ontwikkelingswerk.
Groetjes,
Frits en Dieny -
13 Januari 2008 - 22:44
Joke Harbers:
Keep up the good work,weet je dat mijn moeder zo waste vroeger?
Het is denk ik zo'n 50 jaar geleden,dat het in nederland niet ongebruikelijk was,dat vrouwen de hele maandag achter het wasbord stonden.
Ik ben wel erg blij dat ik in deze tijd en hier leef;)
-
22 Februari 2008 - 15:59
Datum En Tijd:
Hoi Tess,
Er gebeurd iets heel geks hier:
Ik krijg melding van een nieuw bericht, vervolgens een waarschuwing dat de melding vol zit met pop-ups en andere narigheid. Na het screenen komt het oude verhaaltje van januari als "nieuw bericht" tevoorschijn.....
freaky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
